DAVLATMAND KHOLOV & ZONEN

Na een succesvol optreden in 2013 keert de Tadzjiekse meesterzanger en multi-instrumentalist Davlatmand Kholov terug naar De Centrale. Deze keer brengt hij drie zonen mee, vergezeld van een kleurrijk instrumentarium bestaande uit dombra, setar, robab (luitachtigen), geichak (vedel) en tabla (percussie). Ze brengen het traditionele genre van de Charkh o Falak (“Draaiende Hemel”) uit het Pamirgebergte in Zuid-Tadzjikistan. Davlatmand is wereldwijd erkend als de persoon die dit passionele en mystieke genre, dat thematisch put uit het Perzische Sufisme en de poëzie van Rumi, Hafez en Jami, op een hoger niveau heeft gebracht. Het volkse wordt verheven tot het klassieke.

Na een succesvol optreden in 2013 keert de Tadzjiekse meesterzanger en multi-instrumentalist Davlatmand Kholov terug naar De Centrale. Dat de traditionele manier om het muzikale vak te leren van vader op zoon nog in ere gehouden wordt in dit Centraal-Aziatische land, wordt duidelijk uit de samenstelling van het ensemble: Davlatmand heeft zijn drie zonen meegebracht om hem te begeleiden. Het instrumentarium is traditioneel en kleurrijk, en bestaat uit de luitachtigen Dombra, Setar en Robab, de vedel Geichak en het percussie-instrument Tabla. De Robab heeft een belangrijke symbolische waarde in Tadzjikistan; niemand minder dan de dichter Jalal-ad Din Rumi (Mowlana) krijgt de credits toebedeeld voor de uitvinding ervan.

Davlatmand is een uitmuntend en uiterst expressief zanger die een wereldwijd publiek kan bekoren. Zijn rol en betekenis gaan echter verder dan dat: hij heeft een sterke stempel gedrukt op de nationale muziek van Tadzikistan. Hij heeft het traditionele genre “Charkh o Falak” (Draaiende Hemel) uit het Pamirgebergte verder ontwikkeld en als het ware een klassieke status gegeven. Het zuiden van het huidige Tadzjikistan en Oezbekistan en het noorden van het huidige Afghanistan is een belangrijk historisch centrum van het Sufisme. De teksten van de Falak zijn meestal van mystieke Perzische dichters zoals Rumi (13de eeuw), Hafez (14de eeuw) en Jami (15de eeuw). Naast de mystiek komen de thema’s leven en dood, en migratie en nostalgie vaak terug.

Muziek speelt een belangrijke rol in de Tadzjiekse samenleving, en wordt gebruikt om de talrijke feestelijke gelegenheden in familieverband en in de nationale context op te luisteren. Davlatmand is met zijn familie vaak terug te vinden op volkse feesten zoals huwelijken en besnijdenissen. Ook hier zingt hij Rumi’s poëzie; hij beschouwt het als zijn missie om dit literair erfgoed tot bij de mensen te brengen.
(tekst: Liselotte Sels en Sohrab Jabbari)